Συνέντευξη | Μελίνα Κανά: «Το τραγούδι μπήκε με φόρα στη ζωή μου, απρόσμενα και το ένα έφερε το άλλο!»

Η Μελίνα Καλά αποτελεί μια από τις πιο αγαπημένες ερμηνεύτριες με χαρακτηριστική, ζεστή χροιά!

Στόχος της – όπως δηλώνει – κάθε φορά που πραγματοποιεί μια live εμφάνιση είναι να ψυχαγωγήσει τον κόσμο και να φροντίσει ώστε να περάσει μια όμορφη βραδιά και να πάει σπίτι του ευχαριστημένος!

Με αφορμή τις εμφανίσεις της μαζί με την Γλυκερία στις «Γραμμές», η Μελίνα Κανά συναντήθηκε με την αρχισυντάκτρια του Tralala.gr Σοφία Μπεκιάρη και μίλησε για μερικές από τις πιο σημαντικές «στιγμές» της καλλιτεχνικής της πορείας.

Απολαύστε την!

Χαίρομαι πολύ που σας συναντώ σε έναν τόσο όμορφο και ζεστό χώρο, όπως οι «Γραμμές», όπου μαζί με την Γλυκερία θα μας παρουσιάσετε κάτι ξεχωριστό. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;

Με τη Γλυκερία έχουμε ξανασυνεργαστεί, είχαμε δοκιμάσει τις αντοχές και τις δυνάμεις μας πριν δεκατέσσερα χρόνια. Φέτος, όταν μας έγινε η πρόταση, δεχτήκαμε κι οι δύο με μεγάλη χαρά να ξανασυναντηθούμε. Το πρόγραμμα, το οποίο επιμελείται ο Στέλιος Φωτιάδης, έχει τα προσωπικά μας μέρη που περιέχουν τα τραγούδια της κάθε μιας που ο κόσμος ξέρει, αγαπά και ζητά κάθε φορά. Εκτός από αυτό υπάρχει κι ένα μέρος με τραγούδια που έχουν γράψει τραγουδοποιοί της Θεσσαλονίκης… ο Νίκος Παπάζογλου, ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Γιώργος Ζήκας, ο Χρήστος Νικολόπουλος… που είναι φυσικά πολύ αγαπημένα τραγούδια που τα ξέρουν οι πάντες. Στο τέλος του προγράμματός μας έχουμε κι ένα αφιέρωμα στην Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, λέμε τα σπουδαία τραγούδια της. 

Άρα όσοι έρθουν εδώ, θα απολαύσουν εκτός από δύο εξαιρετικές φωνές… και τραγούδια που όλοι γνωρίζουμε και αγαπάμε!

Το πρόγραμμα που έχουμε φτιάξει νομίζω πως θα τους ψυχαγωγήσει όλους και θα τους κάνει να τραγουδήσουν μαζί μας. Ο διακαής μας πόθος είναι να περάσει ο κόσμος μια όμορφη βραδιά μαζί μας και να πάει σπίτι του ευχαριστημένος. 

Πόσο εύκολο είναι να βρεθούν στην ίδια σκηνή και να συνεργαστούν δύο ονόματα με τη δική σας ιστορία;

Εγώ έχω κάνει αρκετές συνεργασίες, με την Ελένη Τσαλιγοπούλου, με τον Μπάμπη Στόκα, με τον Κώστα Μακεδόνα, με τον Γεράσιμο Ανδρεάτο, με την αδερφή μου τη Λιζέτα Καλημέρη, με τον Δημήτρη Μητροπάνο, με το Διονύση Σαββόπουλο, με τον Παντελή Θαλασσινό… είναι πάρα πολλές. Αισθάνθηκα όμορφα σε όλες, δεν μπορώ να θυμηθώ κάποια συνεργασία που να με στεναχώρησε. Με τη Γλυκερία λοιπόν είναι εύκολα τα πράγματα, είμαστε χαλαρές κι οι δύο. Έχει να κάνει και με το πόσο σέβεσαι το χώρο του άλλου, την πορεία του, τα τραγούδια του, το στυλ και την αισθητική του. Μια συνεργασία για να είναι καλή χρειάζεται αμοιβαία εκτίμηση και σεβασμό και γιατί όχι, και μια διάθεση παραχώρησης. Νομίζω πως οι προσπάθειες ώστε να προβάλλουν κάποιοι μόνο τον εαυτό τους, υποβιβάζοντας συναδέλφους… δεν χωράνε. Κάτι τέτοιο δεν προωθεί τη συνεργασία. 

Ποια είναι για εσάς η μεγαλύτερη δυσκολία του επαγγέλματός σας; 

Αυτό είναι και λίγο υποκειμενικό, οπότε θα μιλήσω προσωπικά για μένα. Εμένα με ζόριζε πάντα το ξενύχτι, το ότι αυτή τη δουλειά την έκανα πάντα νύχτα. Μου αρέσει να ζω τη μέρα και αυτό λίγο με περιόριζε. Επίσης, πολύ συχνά κατά τις μέρες των γιορτών που όλοι ήταν σπίτι με τις οικογένειές τους, εγώ δούλευα… τραγουδούσα κάπου και μου ‘λειπε το οικογενειακό περιβάλλον. Μια άλλη δυσκολία είναι η κούραση αλλά δεν σου κρύβω πως υπήρχαν φορές που έφευγα από το σπίτι κουρασμένη ή με πονοκέφαλο και σκεφτόμουν «Ωχ, πως θα τραγουδήσω πάλι απόψε», όμως όταν έβλεπα τον κόσμο που ήταν εκεί με τη διάθεσή του με έκανε και το παραμέριζα κι έπαιρνα κουράγιο. 

Η αγάπη ουσιαστικά μας κάνει να ξεπερνάμε την όποια δυσκολία;

Η αγάπη και η όρεξη του κόσμου. Το ότι ήθελαν να τραγουδήσουν και να με ακούσουν. Το θερμό τους χειροκρότημα, η συμμετοχή τους. 

Από μικρό παιδί ήξερε η Μελίνα Κανά ότι αυτό θέλει να κάνει στη ζωή της; Ότι το τραγούδι την γεμίζει;

Όχι δεν το έλεγα αυτό μικρή. Μου άρεσε πάντα να τραγουδάω, από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, μου άρεσε να μαθαίνω τραγούδια που τα άκουγα και μου τραβούσαν την προσοχή αλλά δεν είχα σκεφτεί τη ζωή μου ως τραγουδίστρια. ήταν κάτι ουτοπικό για μένα, είχα χαράξει άλλη πορεία, Είχα περάσει στο πανεπιστήμιο και σπούδαζα Ελληνική φιλολογία, περίμενα ότι θα μπω σε κάποιο γυμνάσιο να διδάξω, αυτό ήταν το πλάνο μου. Το τραγούδι μπήκε με φόρα στη ζωή μου, απρόσμενα και το ένα έφερε το άλλο.

Ποια ήταν η στιγμή που είπατε “Αυτό θα κάνω στη ζωή μου”; 

Νομίζω ότι βήμα βήμα συνειδητοποιούσα και εγώ ότι η ζωή μου θα είναι αυτή. Ξεκίνησα να τραγουδάω σε μία μουσική σκηνή της Θεσσαλονίκης που δεν υπάρχει πια. Εκεί, γνώρισα τον Νίκο Παπάζογλου που ερχόταν ως θαμώνας. Με άκουσε, του άρεσα, με πήρε μαζί του και έτσι άρχισα να αγγίζω το όνειρο. Ήταν πολύ σημαντικό για εμένα που με ξεχώρισε και με πήρε κοντά του. Από αυτή τη μουσική ομάδα γνώρισα τον Σωκράτη Μάλαμα, μετά με προσέγγισαν από την “Λύρα” και μου πρότειναν να κάνω τραγούδια με τον Σωκράτη και το δέχτηκα με μεγάλη χαρά. Στην συνέχεια η συγκυρία το έφερε και τραγουδούσα σε μία μπουάτ όπου ήρθε να κάνει το πρόγραμμα του ο Μανώλης Ρασούλης και μου έγραψε στίχους τους οποίους μελοποίησε ο Σωκράτης. Το ένα έφερνε το άλλο. Μέσα από τον Σωκράτη γνώρισα τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, που ξετρελάθηκα όταν άκουσα τα τραγούδια του. Ήρθαν μετά τα τραγούδια του Θανάση. Ένας καταιγισμός από σημαντικά και όμορφα πράγματα. 

Υπάρχει κάποια συμβουλή του Νίκου Παπάζογλου που την κρατάτε και την θυμόσαστε μέχρι σήμερα;

Στον Νίκο θαύμαζα την απλότητα του, την αμεσότητα του, τον τρόπο που κέρδιζε το κοινό όταν τραγουδούσε. Την πολύ χαρακτηριστική φωνή του, φυσικά. Αυτό που θυμάμαι να μου έχει πει όταν κάποια στιγμή τον ρώτησα για να κάνω μαθήματα τραγουδιού ήταν: “Μην ακούς κανέναν, εσύ είσαι γεννημένη τραγουδίστρια. Άκου τη φωνή σου, αυτή θα σε μάθει“. Αγαπούσα όλα του τα τραγούδια, μου άρεσε που ήταν φίλος με τους μουσικούς του, ήταν μια παρέα μαζί τους. Μου άρεσε που ήταν λίγο αντι-σταρ. Ο τρόπος ζωής του ήταν απλός, καθημερινός. Κυκλοφορούσε στην πόλη, τον χαιρετούσαν όλοι. Ήταν ένας απλός, άμεσος άνθρωπος όπως τον γνώρισα εγώ.

Τι ευχή δίνετε στον κόσμο που μας ακούει και μας διαβάζει;

Εύχομαι πραγματικά να είναι αισιόδοξοι γιατί οι καιροί που περνάμε είναι πολύ δύσκολοι. Ακούς ένα δελτίο ειδήσεων και μαυρίζει η ψυχή σου με αυτά που συμβαίνουν. Να είναι αγαπημένοι, να μην αναλώνονται σε διαφορές. Θεωρώ ότι πρέπει όλοι οι άνθρωποι να είναι ενωμένοι, ο ένας κοντά στον άλλον και να κοιτάξουμε το καλό όλων μας. Αυτό θα συμβούλευα. 

Συνέντευξη & Επιμέλεια: Σοφία Μπεκιάρη

Απομαγνητοφώνηση: Ελεάννα Καπάνταη