Παύλος Παυλίδης live: Βροχοποιός στο Σταυρό | φωτορεπορτάζ + videos
Η σόλο καριέρα του Παύλου λειτούργησε ως ένας επαναπροσδιορισμός του εαυτού του. Οι τέσσερεις δίσκοι που κυκλοφόρησε μετά τη διάλυση των Σπαθιών (ο ένας ακουστικό live) απογύμνωσαν τον overproduced ήχο που είχε η μπάντα και κινήθηκαν σε αργά και μεσαία τέμπο αναδεικνύοντας ένα ως επί το πλείστον ακουστικό προφίλ (εξαίρεση ο δεύτερος δίσκος, Άλλη μια Μέρα, που περιείχε κομμάτια γραμμένα πριν τη διάλυση των Σπαθιών). Οι μουσικοί που τον συντροφεύουν πλέον, οι B-movies (Τάσος Δεληγιάννης στο μπάσο, Αλέκος Σπανίδης σε τύμπανα και λούπες, Ορέστης Μπενέκας στα πλήκτρα, Θανάσης Τζίνγκοβιτς στην ηλεκτρική κιθάρα και Θάνος Καζαντζής στα τύμπανα και τα ηλεκτρονικά κρουστά), έχουν δέσει τέλεια με τον Παύλο και αυτή η χημεία αποτελεί πια καίριο δομικό στοιχείο της μουσικής του.
Η τελευταία Πέμπτη του Φθινοπώρου μύριζε Χειμώνα. Αέρας, κρύο, πολλή βροχή… Όχι οι καλύτεροι σύντροφοι για βραδινή έξοδο αλλά ιδανικοί για δημιουργία ζεστής ατμόσφαιρας σε έναν φιλόξενο χώρο όπως ο Σταυρός. Το αθηναϊκό κοινό αγαπάει τον Παύλο και αυτό γίνεται προφανές από την αρκετά μεγάλη προσέλευσή του, παρά τις αντίξοες συνθήκες. Χαρακτηριστικό είναι ότι τα τραπέζια είχαν αφαιρεθεί για τη βραδιά για να δοθεί μια πιο ‘συναυλιακή’ ατμόσφαιρα.
Λίγο μετά τις 23:00 Παύλος και B-movies ανεβαίνουν στη σκηνή του Σταυρού και ξεκινάνε με νέα ακυκλοφόρητα κομμάτια όπως η “Νύχτα”, το ήδη αγαπημένο “Τόσο Κοντά” και το “Άσε με εδώ”.
Τόσο Κοντά:
«Όπως φεύγουνε οι μέρες και περνούν τα χρόνια» τραγουδάει ο Παύλος “Τις περισσότερες φορές” προτού «σβήσει από την άμμο όλα τα χνάρια» για χάρη του “Αερικού”. Και όλα αυτά ενώ η βροχή είχε περάσει από τους αεραγωγούς του Σταυρού και έσταζε στη σκηνή με τον Παύλο να αστειεύεται για ενδεχόμενη ηλεκτροπληξία.
Αερικό:
“Μια παρατημένη μηχανή” και “Ράδιο Lollipop” από το ‘Πλοίο που όλο φτάνει’ λειτουργούν σαν εισαγωγή στο ολοκαίνουριο “Αγαπάει (δεν είναι οριστικός ο τίτλος)” με τον όμορφο στίχο «Δεν αγαπάει, Ξέρει μόνο να κερδίζει, σβήνουνε τα αστέρια όταν περνάει» για να επιστρέψει ξανά στο ‘πλοίο’ με “Αντικαταπληκτικά” και να συνεχίσει με «λαλαλα» και “Κατάδικο” σε πιο ανεβασμένο ρυθμό.
Συνέχεια με “Στοιχειωμένο Σπίτι” που εξελίσσεται σε ψυχεδελικό jam και φτάνει η ώρα για Σπαθιά, ξεκινώντας με “Φωτιά στο λιμάνι” και συνεχίζοντας με “Πάρε με μαζί σου”, “Τώρα αρχίζω και θυμάμαι”, “Ατλαντίς” και “Σαν Εσένα” για να ολοκληρώσει το πρώτο μέρος της βραδιάς με τη “Λευκή Καταιγίδα”.
Λευκή Καταιγίδα:
Το δεύτερο μέρος της βραδιάς ξεκίνησε με νέα τραγούδια μέχρι να έρθει το “Όσο μικραίνω” που ξεσήκωσε τον κόσμο.
Για «μια άγνωστη χώρα μυθική» μας μιλάει στη συνέχεια, “Αυτό που οι άλλοι λεν Ελλάδα” και ολοκληρώνει το δεύτερο μέρος με το “Χαζοπούλι” που αφιερώνει στους B-Movies.
Υπο τις επευφημίες του κόσμου, η μπάντα επιστρέφει στη σκηνή για το τρίτο μέρος, με το πιο ‘επίκαιρο’ τραγούδι της βραδιάς, το “Βροχοποιό”.
Βροχοποιός:
Ο “Μόχα” ο τρελός, ακολουθεί με όλο τον κόσμο να τραγουδάει παρέα με τον Παύλο. Και το τραγούδι του κοινού εξελίσσεται σε χορό με το “Ότι θες εσύ” και τον “Ζεστό Αέρα” που έρχονται μετά.
«Ίσως φτάνει “Μόνο Αυτό”, μια τελευταία μαχαιριά» μας νουθετούν τα λόγια του Παύλου και ακολουθεί μια βόλτα στο “Βράχο”.
Λίγο πριν το τέλος αφιερώνει τον “Χάρτινο ουρανό” σε μια μέρα που είδε χιόνι στην Αμοργό, με τον κόσμο να τραγουδάει τα ρεφρέν. «Λένε ότι άμα το πιστέψεις κάποτε ανοίγουν οι ουρανοί» είναι ο πιο ταιριαστός στίχος αποχαιρετισμού για αυτή τη βροχερή Πέμπτη, έτσι λοιπόν ο Παύλος μας αποχαιρετάει με “Περιμένω” και ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη προσέλευση.
Χάρτινος Ουρανός:
Κι εκεί που όλος ο κόσμος ξεκινάει για τις σκάλες τις εξόδου, Παύλος και B-movies επιστρέφουν στη σκηνή για «ένα τελευταίο τραγούδι, που μιλάει για τον αγώνα των ανθρώπων που παλεύουν ενάντια στην παράνομη εξόρυξη χρυσού, και για τον οποίο δε λέει ΚΑΝΕΝΑΣ τίποτα». Αυτό το τραγούδι είναι το ολοκαίνουριο “Θα ρθει μια μέρα”, και θα αποτελέσει τον ιδανικό επίλογο σε μια περίεργη και συνάμα πολύ όμορφη βραδιά.
Βγαίνοντας από το Σταυρό, αρκετός κόσμος κατευθύνθηκε δίπλα, στο club, μιας που εκείνη την ώρα ο Μπαλάφας συνήθως ξεκινάει τα ρεμπέτικα. Οι Πέμπτες πλέον στο μουσικό χώρο της Θαρύπου αποτελούν μουσική πανδαισία. Και πάνω ο ουρανός είχε ήδη καθαρίσει.