Ο Τάσος Ποταμιάνος σε μια εκ βαθέων συνέντευξη αποκλειστικά στο Tralala.gr!
Το tralala.gr φιλοξενεί στη σελίδα του, έναν ιδιαίτερο δημιουργό. Ο λόγος για τον Τάσο Ποταμιάνο, ο οποίος μας έκανε την τιμή να μας παραχωρήσει μια αποκλειστική συνέντευξη. Με το νέο του άλμπουμ «Έξω στο αίθριο» στις αποσκευές του και τραγουδιστές τους Μάκη Παπαγαβριήλ και Άννα Φιλιππάκη, ο τραγουδοποιός Τάσος Ποταμιάνος απάντησε στις παρακάτω ερωτήσεις μας!
Γυρνώντας πίσω τη μηχανή του χρόνου σε ποια ηλικία έρχεται ο Τάσος Ποταμιάνος σε επαφή με τη μουσική;
Ως ακροατής και όπως σχεδόν όλοι μας, από τότε που γεννήθηκα, ίσως και εννέα μήνες πιο πριν. Ως οργανοπαίχτης γύρω στα οκτώ που ξεκίνησα μαθήματα πιάνου.
Για όσους δεν σε γνωρίζουν θα ήθελα να μου πεις πότε ξεκινάς την καλλιτεχνική σου πορεία;
Δισκογραφία το 1996 με τον «Ονειροκλέφτη». Πριν απ’ αυτό έπαιζα σε κάτι φοιτητικές ροκ μπάντες. Εκεί όμως δεν ονομαζόταν καλλιτεχνική αλλά βαρατεβιολιτζίδικη πορεία.
Πριν λίγο καιρό, κυκλοφόρησε ένα νέο σου cd. Μίλησε μας για αυτή τη δουλειά. Πότε και πως γράφτηκαν τα τραγούδια του άλμπουμ ‘Έξω στο Αίθριο’.
Γράφτηκαν την τελευταία τριετία από τότε που χώρισα με την γυναίκα μου. Τώρα που το σκέφτομαι αναρωτιέμαι μήπως τελικά χώρισα μόνο και μόνο για να μου ‘ρθει έμπνευση να γράψω κάνα καινούργιο τραγούδι. Και μοιάζει να δούλεψε το σύστημα. Χμμμ, δε μου ακούγεται άσχημο να τραβάω κάνα διαζυγιάκι κάθε δυο τρία χρόνια υπέρ της τέχνης.
Ο δίσκος κινείται σε ένα περιβάλλον κοσμοπολίτικο με τραγούδια και μπαλάντες σε ρυθμούς latin, swing, rock, αλλά και μια αναφορά στον Frederic Chopin. Όλα τα τραγούδια ήταν γραμμένα από πριν ή έγιναν επιλογές από ένα σύνολο τραγουδιών για να καταλήξετε σε αυτά τα 12 τραγούδια του δίσκου;
Επιλέξαμε τα 12 τραγούδια με τον Άγγελο Σφακιανάκη που επιμελήθηκε της παραγωγής. Αφήσαμε κάμποσα απ’ έξω που ίσως κάποια εξ αυτών ηχογραφηθούν στο μέλλον, αν φυσικά «δένουν» με μια επόμενη δουλειά. Αλλά το βρίσκω μάλλον χλωμό γιατί κάθε φορά που τελειώνω έναν κύκλο μπαίνω σε καινούργια περιπέτεια. Βαριέμαι γρήγορα κι έτσι τρέχω ν’ ανακαλύψω νέα μονοπάτια ζωής και μουσικής.
Στο δίσκο συμμετέχει η Δήμητρα Γαλάνη με μια μοναδική ερμηνευτική στιγμή στη διασκευή του «Πρελούδιου της βροχής» του Chopin. Πώς ήταν αυτή η συνεργασία-σχέση.
Όταν έγραφα αυτό το τραγούδι σκεφτόμουν πολύ έντονα την Γαλάνη ως ιδανική τραγουδίστρια. Η φίλη μου η Μαργαρίτα Μυτιληναίου μου έδωσε το τηλέφωνο της Ευαγγελίας Αγγελίδου της μάνατζερ της Γαλάνη, την κάλεσα και της έστειλα ένα ντέμο. Ένα μήνα αργότερα με πήρε τηλέφωνο η Δήμητρα. Τρελάθηκα φυσικά απ’ τη χαρά μου που της άρεσε και δέχτηκε να το πει. Βρεθήκαμε σπίτι της, μιλήσαμε πολύ, γελάσαμε εξ ίσου, είναι απίστευτο πλάσμα η Γαλάνη, ένα σπάνιο είδος ποιητικού βάθους, έντονου πραγματισμού και αστείρευτου χιούμορ. Μετά, στο στούντιο, άκουσα αυτή τη μεγάλη και ευαίσθητη χορδή να συντονίζεται με το θαύμα του ήχου, της ζωής και της αγάπης.
Στο cd επίσης, υπάρχουν συμμετοχές του Γιάννη Κούτρα στο «Σαν Οδυσσέας», του Αργύρη Μπακιρτζή στο «Βουτιές με το κεφάλι» και των Μάκη Παπαγαβριήλ και Νωαίνα «Στο άλογο της στέγης». Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία σας; Πες μας δύο λόγια.
Με τρόπο διαφορετικό και ο Κούτρας και ο Μπακιρτζής είναι θησαυροί και όχι μόνο της τέχνης. Αυθεντικοί, αληθινοί, ανοιχτοί, βλέπεις την ψυχή τους σε κάθε τους βήμα. Με διαφορετικό τρόπο με άγγιζαν και με συγκινούσαν και οι δύο. Και πως τα φέρνει η ζωή κι η μουσική και ήρθαμε κοντά και κάναμε μαζί αυτά τα δυο τραγούδια. Την Νωαίνα την …γνώρισα στο youtube. Την είδα να τραγουδάει ένα παλιό μου τραγούδι και την βρήκα πολύ ιδιαίτερη και αρκούντως τρελή για να συνεργαστούμε. Ζει τώρα στην Αγγλία και δυστυχώς δεν μας έρχεται συχνά.
Τα τραγούδια σου είναι βιωματικά. Πες μου για ένα τραγούδι που υπάρχει μέσα στο cd σου, το «Βουτιές με το κεφάλι», ποια είναι η ιστορία του;
Ε καλά, αυτό είναι ένα χιουμοριστικό τραγούδι. Και όπως κάθε χιούμορ που σέβεται τον εαυτό του, είναι φυσικά ένα πολύ σοβαρό τραγούδι. Υπάρχουν πολλά τραγούδια στη δισκογραφία που μιλάνε για την πληρότητα του τίποτα. Όπως το Dock of the bay, το Watching the Wheels και άλλα. Οι «Βουτιές» πέραν του «πλήρους κενού» και της πλάκας, έχουν και μια αναρχική και άθεη πίστη, όπως ακριβώς έχω κι εγώ. Ίσως μάλιστα εγώ να ‘χω και λίγη παραπάνω γιατί είμαι τόσο άθεος που ούτε στην αθεΐα μου δεν πιστεύω!
Όπως είναι σήμερα το τοπίο με την κρίση της δισκογραφίας αλλά και γενικότερα τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε, ποιες νομίζεις ότι είναι οι ευκαιρίες για να ακουστεί και να γίνει γνωστή μια νέα δουλειά στο ευρύ κοινό; Η τηλεόραση, το ραδιόφωνο, το διαδίκτυο, οι ζωντανές εμφανίσεις;
Ίσως κακώς αλλά δεν ξέρω απ’ αυτά, εννοώ των προωθήσεων και προμόσιον κλπ. Υποθέτω πως το διαδίκτυο είναι ένα πολύ δυνατό χαρτί, αλλά και όλα τ’ άλλα «παίζουν». Αλλά μπορεί και να σφάλλω. Εσείς είμαι βέβαιος πως τα γνωρίζετε καλύτερα από μένα.
Τι είναι αυτό που σε εμπνέει να γράψεις τη μουσική και τους στίχους σε ένα τραγούδι;
Μια ιδέα που προκύπτει από μια ανάγκη να πω κάτι. Κάτι που με καίει κι αν δεν το πω θα σκάσω!
Τι σχέση έχεις με το διαδίκτυο; Πόσο παρακολουθείς μέσω του διαδικτύου κάποια πράγματα; Έχεις κάποια σελίδα ή κάποιο facebook το οποίο μπορούν να επισκεφτούν οι φίλοι σου;
Το youtube είναι καταπληκτική εφεύρεση. Είμαι βραδινός γιουτουμπάκιας και ψάχνω ότι μπορείς να φανταστείς. Μου φαίνεται ακόμα απίστευτο ότι μπορώ να δω και ν’ ακούσω ας πούμε τον Neil Young ή τον David Bowie πατώντας ένα κουμπί στο σπίτι. Να πάω από το Woodstock στις φωνές της Αφρικής κι απ’ τα πνευστά του Περού στο μπουζούκι του Χιώτη μέσα σε μισή ώρα. Απίστευτο. Και να βλέπεις κι από πάνω μπροστά σου όλα αυτά τα ιερά τέρατα της μουσικής. Σας ευχαριστώ πολύ κύριε Στιβ Τζομπς που μου τους φέρατε στο σπίτι μου, να είσθε καλά όπου κι αν είσθε.
Έχω μια σελίδα στο φέισμπουκ με την οποία διασκεδάζω πολύ. Έχει πλάκα το φέισμπουκ.
Χτυπάς την πόρτα της δισκογραφίας κάθε 4-5 χρόνια κουβαλώντας κάθε φορά ένα δίσκο άλλου ύφους, με σπάνια όμορφα τραγούδια για να μας κάνουν παρέα. Τελικά, είναι τα τραγούδια που μαζεύεις, η ανάγκη να μπεις στούντιο ή κάτι άλλο που σε ωθεί να κάνεις δίσκους;
Εντάξει, ο δίσκος είναι μια καταγραφή της καλλιτεχνικής ορμής. Είναι μια ενέργεια που καλό είναι να την βγάζουμε, να τη ξεφορτωνόμαστε, να μην λιμνάζει, για να προχωράμε παραπέρα. Δεν απέχει πολύ από την ερωτική ή σεξουαλική ενέργεια. Ζητάει να βγει έξω. Στο αίθριο.
Τι πιστεύεις, ότι είναι πιο σημαντικό για έναν καλλιτέχνη σήμερα, το ταλέντο, η τύχη ή οι δημόσιες σχέσεις;
Αυτό το «σήμερα» που λέτε, με μπερδεύει. Και αν το συνδυάσω με τις λέξεις «τύχη» και «δημόσιες σχέσεις» τότε δεν μιλάμε πια για καλλιτέχνη αλλά για έμπορο. Οπότε μας μένει το «ταλέντο». Και ασφαλώς ενδιαφέρον, όρεξη, τρέλα και δουλειά. Και «άνοιγμα» στην Ιστορία, στη λογοτεχνία, στην ποίηση, στη ζωγραφική, στις εκδρομές, στα μπαράκια, στις γάτες, στη σπανακόπιτα, παντού!
Για ποιον Έλληνα καλλιτέχνη θα ήθελες να γράψεις ένα τραγούδι, ή να συνεργαστείς μελλοντικά;
Δεν ξέρω από τώρα. Θα εξαρτηθεί απ’ τα τραγούδια που θα γράψω, αν θα γράψω, και που ακόμα δεν έχω ιδέα τι στην ευχή θα είναι κι αν θα είναι. Δε μου χει έρθει ακόμα η όρεξη για κάτι αλλά ίσως έρθει αύριο, ίσως πάλι όχι. Δηλαδή ξέρω πολύ καλά ότι δεν ξέρω για ποιόν θα ήθελα να γράψω αλλά ίσως και να ξέρω και να μην το έχω καταλάβει ακόμη. Ελπίζω να έγινα σαφής!
Ετοιμάζεις κάποιες ζωντανές εμφανίσεις;
Τον Απρίλη στον Πυρήνα σίγουρα. Αν προκύψει κάτι στο μεταξύ θα σας ενημερώσω.
Τι σχέδια και τι όνειρα κάνει ο Τάσος Ποταμιάνος για το αύριο;
Όνειρα: Να τα πάει όσο δυνατόν καλύτερα ο γιος μου στη ζωή του και να είναι ευτυχισμένος. Σχέδια: Να περνάει ο μπαμπάς του καλά.
Σ΄ ευχαριστούμε θερμά γι’ αυτή τη συνέντευξη και για το χρόνο που μας διέθεσες. Σου ευχόμαστε καλή συνέχεια σε ό,τι κάνεις από δω και πέρα.
Όλη η χαρά και η τιμή δική μου.
Συνέντευξη στη Βάσια Κρασανού