Συνέντευξη | Βάγια Καλαντζή: «Όσα δεν μπορώ να πω με λέξεις τα λέω με το σαξόφωνο»
Την Βάγια Καλαντζή μπορεί να τη γνωρίσαμε λίγο καλύτερα από τη συμμετοχή στο Διογένης Studio ωστόσο μετρά αρκετά χρόνια στο χώρο και συνεργασίες με σπουδαίους καλλιτέχνες και δημιουργούς. Εμείς είχαμε την ευκαιρία να της κάνουμε μια μικρή «ανάκριση» για να μάθουμε περισσότερα γι’ αυτήν. Η διαφορά του Ελληνικού κοινού από του εξωτερικού, οι συνεργάτες στο Διογένης Studio αλλά και η πηγή έμπνευσης ήταν μερικά από αυτά που είπαμε.
Καλώς ήρθες στο tralala.gr Βάγια. Σε τι φάση σε βρίσκουμε;
Σε δημιουργική… Καλώς σας βρήκα.
Ψάχνοντας για σένα διάβασα πως έχεις κάνει αρκετές εμφανίσεις στο εξωτερικό. Διαφέρει το κοινό της Ελλάδας από αυτό του εξωτερικού;
Όντως, έχω παίξει και συνεχίζω να παίζω σε διάφορες χώρες του κόσμου. Το κοινό είναι πάντα διαφορετικό, αλλά εξαρτάται πολύ και το μέρος. Για παράδειγμα, αλλιώς αντιδρούν σε ένα ακριβό εστιατόριο όταν ακούνε το σαξόφωνο, αλλιώς σε ένα φεστιβάλ, αλλιώς στο club, αλλιώς σε μια μουσική σκηνή, είτε είναι Έλληνες είτε κάποιας άλλης εθνικότητας. Ωστόσο, αυτό που μπορώ να πω για το Ελληνικό κοινό είναι πως είναι πιο “άμεσο”. Πάντα έρχονται και μου μιλάνε. Μερικές φορές ακόμα και την ώρα που παίζω…
Εκτός από την ενασχόληση σου με τη μουσική και συγκεκριμένα το σαξόφωνο ασχολείσαι και με τη στιχουργική. Αν έπρεπε να διαλέξεις ανάμεσα σε αυτά τα δύο τι θα επέλεγες και γιατί;
Δεν θέλω να πρέπει να διαλέξω. Το ένα συμπληρώνει το άλλο.
Όσα δεν μπορώ να πω με λέξεις τα λέω με το σαξόφωνο. Και άλλες φορές οι νότες γίνονται λέξεις.
Και σχήματα και χρώματα και λέξεις.
Από που αντλείς την έμπνευση σου για τα τραγούδια που γράφεις;
Από τις εμπειρίες μου με τους ανθρώπους.
Από τις μέχρι τώρα συνεργασίες σου έχεις ξεχωρίσει κάποια συγκεκριμένη;
Όλες οι συνεργασίες μου ήταν και είναι αξιόλογες. Από το ξεκίνημα της επαγγελματικής μου αναζήτησης, όχι μόνο στην μουσική και την στιχουργική, αλλά νωρίτερα και στο θέατρο και στην τηλεόραση, έχω συνδημιουργήσει και εργαστεί με πολύ ενδιαφέρουσες προσωπικότητες. Και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Θα ήθελα ωστόσο να αναφέρω έναν άνθρωπο που γνώρισα όταν ζουσα στην Ν. Υόρκη. Τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Εργάστηκα στο Tribeca Film Festival για κάποιες μέρες και τον γνώρισα από κοντά. Μου έγινε παράδειγμα το πόσο ήρεμος και ευγενικός ήταν, καθώς επίσης πόσο διακριτικά και εύστοχα διαχειριζόταν τις καταστάσεις.
Αυτό το καιρό σε βρίσκουμε στο Διογένης Studio με το Χρήστο Νικολόπουλο, τον Αντώνη Ρέμο, τη Φωτεινή Δάρρα και μια παρέα με ταλαντούχους καλλιτέχνες. Μίλησε μας για τη συνεργασία σας.
Η εμφάνισή μου στον “Διογένης studio” είναι μια καινούρια εμπειρία. Ήταν μια πρόταση του Αντώνη Ρέμου, την οποία την ευχαριστιέμαι πολύ. Μπορώ και παρουσιάζω το σόου που κάνω στο Γερμανικό MTV πάνω σε κάποια τραγούδια του, όπως επίσης μου δίνεται η ευκαιρία να παίζω δίπλα στον ερμηνευτή το “Είναι Στιγμές” και να απολαμβάνω σε απόσταση αναπνοής έναν από τους στίχους που έγραψα με πολύ αγάπη. Ο Αντώνης είναι μαγικός και μπορώ να καταλάβω γιατί ο κόσμος τον αγαπάει τόσο. Ακόμα, το γεγονός ότι συνυπάρχω στον ίδιο χώρο με τον κ. Νικολόπουλο, έναν άνθρωπο που η τέχνη του είναι μέρος της Ιστορίας της Ελληνικής μουσικής, με συγκινεί και με εμπνέει. Η Φωτεινή Δάρρα, εκθαμβωτική και με ιδιαίτερη χροιά, συμπληρώνει την συνύπαρξη της διαφορετικότητας στο μαζί. Κάτι που μου ταιριάζει. Η Τζωρτζίνα Καραχάλιου, ο Μάκης Δράκος και η Victoria Teylor, είναι ταλαντούχα παιδιά, γεμάτα ενέργεια και αγάπη για το τραγούδι και αυτό μεταδίδεται. Ο Λευτέρης Ελευθερίου και ο Αντώνης Κρόμπας, με κάνουν και γελάω με το που πατήσουν το πόδι τους στην σκηνή. Και το γέλιο είναι το νερό. Επίσης το ότι παίζω με εξαιρετικούς μουσικούς και προσωπικότητες ( Γαρουφαλάκης, Ρούπας, Τερζής, Τράπαλης, Πιτ Γιατράκος, Γούναρης, Καραντίνης, Χατζόπουλος, Σιτιρίδης, Μυλωνάς) με εξελίσσει επιπλέον και μουσικά.
Αλλά και πίσω από την σκηνή βρίσκονται άνθρωποι, που η δυναμική τους συμπληρώνει συναισθήματα και καταστάσεις. Ο σκηνοθέτης Απόλλων Παπαθεοχάρης, ο βοηθός του Γιώργος Λύρας, οι ηχολήπτες Άγγελος, Άκης, Στάθης, οι φωτιστές, τα παιδιά όλα που εργάζονται σε αυτήν την επιχείρηση. Η συνεργασία ξέρεις, είναι μια τεράστια χρυσή καδένα που κάθε κομμάτι της είναι εξίσου πολύτιμο. Στη συγκεκριμμένη το “κούμπωμα” είναι η οικογένεια Παπαθεοχάρη. Νιώθω καλά για όλο αυτό.
Περιέγραψε μου την ιδανική πορεία στο καλλιτεχνικό χώρο για σένα.
Πιστεύω πως δεν υπάρχει ιδανική πορεία σε καμία διαδρομή.
Πόσο μάλλον στον καλλιτεχνικό χώρο… ένα μονοπάτι ιδεών και φαντασίας.
Που βλέπεις τον εαυτό σου σε 10 χρόνια;
Αν είμαι ζωντανή, σε κάποιο μέρος του πλανήτη να ασχολούμαι με δραστηριότητες που θα με εμπνέουν τότε.
Το 2015 σε λίγες μέρες μας αποχαιρετά, τι θα ήθελες να σου φέρει το 2016 που δεν έφερε το 2015;
Αρμονία. Και σε όλον τον κόσμο.
Τι να περιμένουμε από σένα στο μέλλον;
Προτιμώ να μην περιμένουμε από κανέναν τίποτα.
Συνέντευξη: Κατερίνα Γκίνη